اشک بارون

غربت من هر چی که هست از با تو بودن بهتره

آخر خط زندگی این نفس های آخره

وقتی دارم با هر نفس از این زمونه سیر می شم

وقتی با یه زخم زبون از این و اون دلگیر می شم

این آ خر راه دیگه باید که تنها بمیرم

تنها تو اوج بی کسی تو غربت آروم بگیرم

باید برم باید برم باید که بی تو بپرم

آخ که چه سنگین می زنه این نفس های آخره

سکوت من نشونه رضایتم نیست

گلایه هام رو می تونی از رو چشمام بخونی

بگو آخه جرمم چیه که باید این جور بسوزم

هیچی نگم داد نزنم لبام رو رو هم بدوزم

در به در غزل فروش منم که گیتار میزنم

با هر نگام به عکست انگار من خوذم رو دار مزنم

نفرین به عشف به عاشقی نفرین به بخت رو سرنوشت

به اون نه نگاه که عشق تو تو سر نوشت من نوشت

نفرین به من نفرین به تو به ساده بودن من به اون دل سیاه تو