بارون
? درست دو دقیقه قبل از بارون یه جای ساکت گیر بیاری...چشماتو ببندی و همه وجودت بشه گوش...منتظر بشینی ... همه بوها و صداها رو حس کنی... تمام منافذ جسم و روحت باز باشن...بعد...تق..تق...تق..اولین قطره های بارون رو بشنوی که رو برگ درختا می افتن و تو غرق بشی تو لذت یه صدا، یه بو، یه فضا... یادت بره که جه جوری خودت رو قایم میکنی از همه دنیا، چه جوری زور میزنی عادی باش و نمیتونی...چه جوری هروقت میای چیزی بنویسی بجز یه مشت کلمه های وحشی چیز دیگه ای بیرون نمیریزی...اصلا همه چی یادت میره. اونم فقط به خاطر یه صدای ساده، یه بوی ساده...تا بی نهایت...